Geschreven door Mark Hoenselaar
Als je vorig jaar in juni toevallig mijn blog over Kitty hebt gelezen (lees hier), dan vind je het vast leuk om een jaar later even een update te krijgen over hoe het nu met hem gaat.
Ten eerste, we hebben al bijna een jaar nu een blog / news-gedeelte op onze site. Deze pagina is leuk gevuld met allerlei news, tips en trends, maar het bloggedeelte komt nog niet echt van grond. Druk met invulling van mooie opdrachten denk ik.
Meer blogs binnenkort, want per 1 juli start onze Marketing & Communicatie Specialist: Kim. In haar sollicitatiegesprek gaf Kim aan dat wij ‘het’ goed doen qua content marketing, maar dat het best nog wat persoonlijker mag.
Dus daar zijn we dan, een vervolg op de blog ‘van zwerfpoes naar kantoorkat’.
Kitty heet inmiddels Kitt. Tot november heeft onze Kitt op het terrein bij ons kantoor gewoond.
Toen wij in de 2e lockdown ons kantoor opnieuw sloten en volledig remote gingen werken, ging ik vaak heen en weer om onze Kitt eten te geven.
Ergens midden november ging de telefoon. De dierenambulance. Of ik het baasje was van Kitty? “Ja, dat ben ik, hoezo?”. “Kitty is gewond, kunt u haar komen halen?”.
Dit was mijn kans om te vragen: “Kunt u even kijken of Kitty een mannetje of vrouwtje is?” Ik hoorde de verbazing aan de andere kant van de telefoon. Na enige aarzeling ging de vrouw van de dierenambulance even kijken, zeg maar op die plek, en riep verrast uit: “Het is een mannetje!”
Toen was in ieder geval helder, dat het om ‘kantoor-Kitty’ ging.
Ik gelijk de auto in om Kitty / Kitt op te halen. Daar aangekomen blijkt meneer helemaal gewond, iets met gevallen van een grote hoogte. Meneer kon niet meer lopen, maar bij de dierenambulance konden ze hem ook niet houden, of ik even naar mijn eigen dierenarts kon.
Natuurlijk, zo gezegd zo gedaan.
De dierenarts ziet dat er vanalles gekneusd is en zegt dat ik hem minimaal 1 of 2 weken binnen moet houden en elke dag medicatie moet geven. Oh, dat is nogal een probleem, want meneer woont op het terrein bij kantoor buiten en meldt zich echt niet op vaste tijden.
De dierenarts bleef aandringen, hij moest echt verzorgd worden. Lang verhaal kort, meneer de kantoorkat ging mee naar het huis van de baas.
Ik heb hem goed verzorgd, elke dag keurig medicatie gegeven en na een weekje of twee ging het best weer okay met hem.
Echter omdat wij nog steeds vanuit huis werkten, stond ik na twee weken op een punt waar ik moest gaan kiezen: breng ik hem terug naar kantoor of houd ik hem hier?
Ik heb het Kitt gevraagd, maar hij zei niet veel terug. Besloten om hem nog wat langer binnen te houden op advies dierenarts en hem een echt huis te geven. Heel eerlijk gezegd ook uit eigenbelang, want dit zou me heel veel ritjes naar kantoor gaan schelen.
Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder. Kitt is van zwerfpoes naar kantoorkat naar huiskater gegaan. In videocalls komt ie af en toe door beeld heen gelopen. Hij is vrienden geworden met de poes van de overburen, komt af en toe met een vogel of muis aanzetten (bah!) en loopt hier het huis in en weer uit, waarop ik regelmatig roep "Het is hier geen hotel!".
Wij gaan inmiddels weer naar kantoor, Kitt vind het allemaal wel prima zo als huiskater en blijft lekker 'thuis'.
Respect voor deze loopbaan.